Jako zepsuty dzieciak z lat 90. mogę być trochę stronniczy, mówiąc to, ale wyraźnie lata 90. miały najlepsze zabawki techniczne dla dzieci. Dzięki konsolom do gier Nintendo, Yak Baks, Tamagotchi i jeepom Power Wheels, które zapewniły nam rozrywkę, bawiliśmy się lepiej niż kiedykolwiek pokolenie Fortnite.

Tak, lata 90. były przesiąknięte muzyką flanelową i grunge. Jej mieszkańcy uwielbiali centra handlowe, MTV i slangowy slang, nosili dzikie dżinsy JNCO i łasili się do boysbandów i hiphopowych teledysków. Mieliśmy nawet czaty AOL w sieci WWW, sygnalizatory dźwiękowe i gigantyczne kolorowe komputery iMac, a także jedne z najbardziej niesamowitych zabawek technicznych. Ale chociaż dekada przyniosła nam wiele… wyjątkowych… wspomnień do zapamiętania, dała nam również wszelkiego rodzaju fascynujące technologie, z których większość położyła podwaliny pod obecną technologię, bez której nie możemy żyć.

Tamagotchi (1996)

Od dekady, mający obsesję na punkcie często dziwnej technologii, pojawił się kultowy Tamagotchi w kształcie jajka: cyfrowe zwierzaki, które można przyczepić do breloczka. Posiadanie Tamagotchi nie tylko dowodziło, jak fajny byłeś, ale oznaczało również, że masz swojego osobistego cyfrowego szczeniaka, którym musisz się zająć. A może to był kot? Potwór? Obcy? Czymkolwiek byli, absolutnie nikt nie miał doskonałej historii pamiętania o karmieniu ich i utrzymywaniu przy życiu. Urządzenia dźwiękowe były również jednymi z pierwszych, które zostały zakazane w salach lekcyjnych. PS Do dziś można kupić Tamagotchi.

Nintendo 64 (1996)

Ze wszystkich konsol do gier, które pojawiły się w latach 90. (w tym Sony PlayStation lub Sega Dreamcast), żadna nie była bardziej kultowa niż N64. Pomimo niedorzecznego kontrolera konsola przyniosła nam takie gry wideo jak Goldeneye 007, Super Mario 64, 1080 Snowboarding, Perfect Dark, Donkey Kong 64, Banjo-Tooie, Pokemon Stadium, StarFox, WaveRace, Turok czy The Legend of Zelda: Ocarina czasu. Nadal możesz znaleźć dziwne Nintendo 64 na sprzedaż w lokalnych sklepach z grami, ale prawie zawsze w stanie używanym, więc kupujący uważaj!

Talkboy (1993)

Spopularyzowany przez Kevina McAllistera w Home Alone 2: Lost in New York, ten zły chłopiec może nagrywać wszystko i zmieniać brzmienie twojego głosu. TalkBoy (i różowo-fioletowa TalkGirl, która pojawiła się później) był w zasadzie tylko magnetofonem, ale jego zdolności do wyrzucania głosu oznaczały godziny zabawy dla małych dzieci.

Bop to (1996)

Chociaż w przenośnej grze elektronicznej brakowało flasha, Bop It wciąż była dość napiętą grą. Wykrzykiwał polecenia dla graczy, takie jak „Bop It", „Pull It” i „Twist It”, i miał odpowiednie fizyczne dane wejściowe na urządzeniu, które można było manipulować. Było wiele trybów gry, a gracze rywalizowali z nimi zdobyć najwięcej punktów. Nadal możesz kupić grę dzisiaj, choć ma bardziej nowoczesny design, ale oryginał zawsze będzie trudny do pokonania. Dosłownie.

Sony Aibo (1999)

Uroczy szczeniak-robot był prawie tak samo zabawny, jak prawdziwy szczeniak. Sobowtór beagle miał autonomiczny projekt, który reagował na otoczenie, co było zabawne dla dzieci w każdym wieku, zwłaszcza tych, które miały alergie. Obecnie dostępne są nowsze wersje Aibo, chociaż jego cena 2 899,99 USD jest prawdopodobnie zbyt droga, aby ktokolwiek mógł się nią cieszyć.

Sprzęt do gier Sega (1990)

Od czasu premiery kultowego Nintendo Game Boy w 1989 roku, Sega zdobyła pierwszą przenośną konsolę do gier z lat 90. z Game Gear i wzbudziła u wszystkich entuzjazm kolorowym ekranem. Konsola zawierała popularne tytuły, takie jak Sonic: The Hedgehog, The GG Shinobi, Sonic Chaos i Land of Illusion Starring Mickey Mouse. Game Gear był również znany z posiadania ekscytujących urządzeń peryferyjnych, takich jak kable łączące Gear to Gear, lupa ekranu, futerał do przenoszenia, urządzenia do oszukiwania i adaptery samochodowe zapewniające rozrywkę podczas podróży.

Kolor Game Boya (1998)

Widząc entuzjastyczną reakcję na kolorowy ekran Segi, Nintendo wydało Game Boy Color, który miał również – zgadliście – kolorowy ekran. Dzieciom podobały się je, ponieważ były mniejsze, miały mniej baterii i były w fajnych kolorach (stąd super reklama). Konsola miała całą flotę gier Pokemon i Zelda, a także inne popularne tytuły, takie jak Super Mario Land, Donkey Kong Country, Kirby’s Dream Land, Pocket Bomberman i Mario Golf.

Łaskocz mnie Elmo (1996)

Ta jest skierowana do wszystkich młodych milenialsów. Ponieważ Elmo był niemal ulubioną postacią Ulicy Sezamkowej, Łasko mnie Elmo był idealnym gadżetem dla małych dzieci: miękkim i kochającym pluszem, który śmieje się, gdy go łaskoczesz. Zabawka również wywołała wiele gwałtownych szaleństw, gdy zyskała na popularności po tym, jak została podłączona przez ówczesną prezenterkę telewizyjną Rosie O’Donnell. Ludzie poważnie odnieśli obrażenia w panice, próbując dostać się do lalek, aresztowani za walkę o lalkę, a nawet próbowali zasadzić się na ciężarówkę dostawczą pełną lalek. Czekaj, czy Tickle Me Elmo nie miało reprezentować miłości i szczęścia?

Spójrz w górę (1994)

Podobnie jak Talkboy, YakBack pozwala również nagrywać krótkie fragmenty dźwięku i odtwarzać je, dopóki wszyscy wokół ciebie nie będą zirytowani. Późniejsze edycje zabawki pozwoliły nawet zmienić tonację głosu, aby była wyjątkowo irytująca. Możliwości zabawki i niewielka konstrukcja sprawiały, że łatwo ją schować w kieszeni, torbie, szafce, czy gdziekolwiek indziej, i choć Yak Baks były zabawą dla dzieci, bez wątpienia były zmorą wielu rodziców i nauczycieli.

Gry podręczne Tiger Electronics (1994)

Chociaż nie były to dokładnie dedykowane konsole do gier, artyleria przenośnych gier Tiger Electronics nadal była świetną zabawą. A przy cenie około 20 USD za sztukę były one również tańsze niż konsole i nowe gry na konsole (chociaż koszt zakupu kilku z nich z czasem się sumuje). Tigerowi udało się zdobyć wszelkiego rodzaju licencje, od Batmana i Robina i Disneya The Lion King po X-Men i Mortal Kombat. I dobra wiadomość — Hasbro niedawno nawet ponownie wydało kilka tytułów, jeśli chcesz ponownie przeżyć zabawę.

Jeep z napędem (1991)

Jeep Power Wheels był marzeniem każdego dzieciaka z lat 90. Oznaczało to, że mogliśmy wskoczyć i wydostać się z uników (przynajmniej do czasu, gdy bateria wyczerpie się w połowie bloku). Jasne, w rzeczywistości nie poszło to zbyt szybko, ale jeśli miałeś cztery lata, ta rzecz się zepsuła i pozwoliła ci podjechać do domu przyjaciela w wielkim stylu. A tak przy okazji, rodzice z pokolenia Z i milenialsi, mamy obowiązek przekazać ją naszym dzieciom z nowszymi kołami Power Wheels.

Przeboje (1999)

Uwielbiam lata 90. i wszystko na tej liście… z wyjątkiem przebojów. Były to prekursory odtwarzaczy MP3, ale gdzieś skręciły w lewo. Każdy klip mógł odtwarzać tylko krótki fragment jednego popowego lub rockowego utworu (zwykle tylko riff lub refren), a odtwarzanie miało najniższą możliwą jakość. Pojedyncze klipy hitów kosztują niecałe 5 USD za sztukę i wymagały zakupu małego towarzysza boomboxa, który kosztował również 20 USD, aby móc grać. Zostanę przy płytach CD, dzięki.

Telefon marzeń (1991)

Dream Phone była elektroniczną grą planszową, która obracała się wokół różowego plastikowego „telefonu”, z którym był dołączony. To trochę jak połączenie Guess Who i gimnazjum, ale jeśli oba poszły naprawdę dobrze i nie było czegoś takiego jak odrzucenie. Zasadniczo używasz telefonu, aby dzwonić do (fikcyjnych) facetów, aby uzyskać wskazówki na temat tego, który (fikcyjny) facet cię lubi, i ograniczysz swoje opcje w oparciu o takie rzeczy, jak lokalizacja i to, co on ma na sobie. Nazywało się Dream Phone, ponieważ był to wymarzony scenariusz telefonu dla każdego, kto marzył o tym, by zadzwonić do uroczego chłopca w prawdziwym życiu.

Polaroid i-Zone (1999)

Polaroid i-Zone umożliwia robienie zdjęć, natychmiastowe drukowanie ich na dekorowanym papierze, a następnie wycinanie i przyklejanie w dowolnym miejscu. To prawda, że pojawił się pod koniec dekady, ale był to tak fenomenalny pomysł, że przenośne drukarki fotograficzne są nadal bardzo popularne. I tak, aparat był niskiej jakości, ale z trzema ustawieniami przysłony był łatwy w obsłudze i idealny do ozdabiania luster, notebooków i szafek.

Furby (1998)

Fani cyfrowych zwierzątek szybko pokochali enigmatycznego Furby, z jego ruchomymi uszami, słodkimi powiedzeniami i spojrzeniem tysiąca jardów. Furby przypominał sowę lub chomika (choć był to hołd złożony Mogwai z Gremlinów). Zabawka odniosła z dnia na dzień sukces i cieszyła się ogromną popularnością przez lata po premierze, sprzedając ponad 40 milionów sztuk w ciągu pierwszych trzech lat. Kiedy po raz pierwszy go otrzymałeś, mówił „Furbish”, bełkotliwym językiem, ale powoli zaczął używać angielskich słów. Agencja Bezpieczeństwa Narodowego Stanów Zjednoczonych zakazała Furbies przebywania na terenie NSA w 1999 roku, jednak ze względu na obawy, że mogą zarejestrować lub powtórzyć informacje, które zostały tajne; zakaz został później wycofany.

Źródło nagrywania: www.reviewgeek.com